za: Nowe Drogi. Czasopismo społeczno-polityczne, Nr 5 (17), Wrzesień-Październik, 1949. Proces Rajka odsłonił podłe metody wroga klasowego, który przy pomocy dywersji i prowokacji zmierza do podważenia od wewnątrz spoistości obozu rewolucyjnego w krajach demokracji ludowej, a zwłaszcza do osłabienia więzi ideologicznej i klasowej łączącej te kraje z potężnym Związkiem Radzieckim — ostoją pokoju i niepodległości…
Kategoria: Historia
Franciszek Jóźwiak-Witold: Partia a bezpartyjni
za: Nowe Drogi. Czasopismo społeczno-polityczne, Nr. 3 (15), Maj-Czerwiec, 1949. Stalin określając w «Zagadnieniach leninizmu» istotę partii leninowskiej, wyliczając cechy szczególne tej partii jako czołowego oddziału klasy robotniczej, jako sztabu kierującego walką rewolucyjną — mówi: Ale partia nie może być jedynie czołowym oddziałem. Musi być zarazem oddziałem klasy, częścią klasy, ściśle związana z nią wszystkimi…
Jugosłowiańska “samorządność” – kapitalistyczna teoria i praktyka cz. 2
2. System „samorządności” w gospodarce Teoria i praktyka jugosłowiańskiej „samorządności” jest jawnym zaprzeczeniem nauk marksizmu–leninizmu i uniwersalnych praw dotyczących budowy socjalizmu. Istotą „samorządności socjalistycznej” w gospodarce jest idea, że rzekomo socjalizm nie może być zbudowany poprzez koncentrację środków produkcji w rękach państwa socjalistycznego poprzez stworzenie własności państwowej jako najwyższej formy socjalistycznej własności, ale poprzez rozdrobnienie…
Jugosłowiańska „samorządność” – kapitalistyczna teoria i praktyka cz. 1
Praca Envera Hodży stanowi żywy, marksistowski głos w debacie z przedstawicielami syndykalizmu. Hodża krok po kroku demaskuje zarówno głęboką niespójność syndykalizmu z naukowym socjalizmem, ale też jego genetyczną niezdolność do zmiany bazy ekonomicznej. Hodża odsłania przed czytelnikiem kolejne luki jugosłowiańskiej samorządności, wykazując, że w kategoriach obiektywnych kraj ten pozostał kolonią zagranicznych grup kapitałowych, że w…
Historia Komuny Paryskiej: Komuna, a ocena klasyków (IV)
Następną kwestią jaką należy poruszyć w serii dotyczących Komuny Paryskiej jest stosunek do tego buntu klasyków marksizmu (choć pojawi się też wątek anarchistyczny). Po reformach jakie przeprowadziła Komuna i po jej zduszeniu przez burżuazyjnych reakcjonistów, czas zbadać kwestię stosunku klasyków do wydarzeń, które miały miejsce w Paryżu między 18 marca, a 28 maja 1871 roku….