Niniejszy wpis jest wspomnieniem działaczki komunistycznej Róży Luksemburg widzianej oczami Włodzimierza Lenina. Mylić się w ogromie zajęć teoretycznych i organizacyjnych jest rzeczą ludzką. Naprawiać swoje błędy i trwać na ścieżce marksizmu-leninizmu wiernie służąc interesowi klasy robotniczej jest rzeczą najodważniejszych i niezłomnych. Taką osobą była Róża Luksemburg. Pozwólmy przemówić historii … i krótkim do niej komentarzom….
Kategoria: Teksty IKM-CMAP
Jak rozpoznać rewizjonistę? Krótki kurs marksizmu-leninizmu. Część 5: Podsumowanie
Zapraszam do lektury ostatniej części serii artykułów pt. Jak rozpoznać rewizjonistę? Krótki kurs marksizmu-leninizmu. Zajmiemy się tutaj wyszczegółowieniem omówionych w poprzednich częściach cech charakterystycznych rewizjonizmu. Wymieńmy je jeszcze raz: Pseudoanaliza klasowa Rewizjonista pozbywa się analizy klasowej, która jest motorem napędowym marksizmu i zastępuje ją analizą narodową, albo uproszczoną pseudoanalizą klasową na zasadzie walki biednych z…
Odpowiedź koledze Arkowi na krytykę programu MLPD
Niniejszy artykuł jest odpowiedzią na artykuł pt. „Krytyka polityki historycznej MLPD” autorstwa kolegi Arka, który pojawił się 15 lutego na stronie rewizjonistycznego Odrodzenia Komunizmu. Zaczynajmy. Kolega Arek pisze, iż program MLPD słusznie wskazuje XX zjazd KPZR jako na punkt zwrotny. Zaraz jednak okaże się, że przyznanie słuszności MLPD w tym miejscu nie powinno mieć miejsca….
Jak rozpoznać rewizjonistę? Krótki kurs marksizmu-leninizmu. Część 4: Rewizjonistyczny „antyimperializm”
Rewizjonizm wychodzi z prostego założenia – istnieje blok krajów imperialistycznych pod dyktandem burżuazji z USA zorganizowany w NATO. Imperialistyczny blok militarny zorientowany jest na destabilizację w obrębie wielu regionów świata. Z powyższego całkiem słusznego założenia przechodzi do wniosku o konieczności obrony przez klasę robotniczą i szeroko pojętą klasę pracowniczą wszystkich tych burżuazji, które zostały pośrednio,…
Polemika z internetowym socjalizmem
Widmo postmodernizmu wiszące nad naszym społeczeństwem dało byt mitom „nadzwyczajnej jednostki”, klasy społeczne zostały zastąpione ludźmi-wyspami, których wola kształtuje społeczeństwo. Używając tu terminologii Ayn Rand, ludzkość jest kształtowana przez klasę niezbędnych „ludzi czynu”. Jednostki, wokół których tworzone są kulty. Pobawmy się tym konceptem, zapomnijmy na chwilę, że jest kompletnie niemarksistowski. Doprowadźmy go do logicznych granic,…