Praca ta wydana pod pseudonimem Armando Liwanag to dokument traktujący o restauracji kapitalizmu w Związku Radzieckim, procesie politycznym, który to umożliwił oraz lekcjach, które należy z tego procesu wyciągnąć.
Ale nie tego dotyka nasza przedmowa. Zamiast tego skupimy się na czymś bardzo prostym. Po co, do cholery, tłumaczyć kolejną książkę na temat rewizjonizmu, skoro istnieje tak dużo literatury na ten temat? Instytut Marksa opublikował już przecież «Marksizm-Leninizm-Maoizm: Krótki kurs» czy «Komunizm kontra oportunizm» McKean’a, jest w trakcie tłumaczenia «Od socjalizmu do biurokratycznego kapitalizmu» autorstwa KABD, oraz wspólnymi siłami napisał «Jak rozpoznać rewizjonistę». Odpowiedź jest dość prosta. Wszystkim wymienionym wyżej materiałom można zarzucić, że reprezentują «zachodniacką» i «fajną» linie centr globalnego kapitalizmu. KABD/MLPD jest niemiecka, McKean? Kanadyjczyk. Nasze prace? Polskie.
Tymczasem dokument do którego mamy przyjemność pisać przedmowę powstał i został napisany na potrzeby filipińskie. Dlaczego jest to tak ważne? Ano dlatego, że osoby, które do dzisiaj niosą na piersiach stanowisko o nieomylności ZSRR, o jego całkowitej poprawności, aż ten «libek» Gorbaczow wszystkiego nie zepsuł, często krytykują stanowiska antyrewizjonistyczne na temat ZSRR jako wymysł. Z dumą kontrują takie krytyki jako bajania rozpuszczonych przez imperializm inteligencików z pierwszego świata. «Patrzcie», mówią «tak właśnie wygląda prawdziwy socjalizm!». Właśnie dlatego krytyka popełniona przez Komunistyczną Partię Filipin jest tak ważna. Może powtarza ona część wniosków z innych prac, ale jednocześnie pokazuje jasno, że tak zwany «trzeci świat», nieskażony «zachodniactwem» doszedł niezależnie do podobnych wniosków, co znienawidzone partie z tak zwanego «pierwszego świata».
Przy okazji, warto zauważyć jeszcze jeden wątek. Zarówno partie «pierwszego» jak i «trzeciego» świata po analizie tych konkretnych warunków historycznych doszły do tych samych, albo przynajmniej podobnych, wniosków. Jest to chyba niezbity dowód na to, że marksizm jako naukowa metoda analizy nie zdezaktualizował się. Jeśli marksistowska metoda analizy jest poprawnie zastosowana, to dalej posiada potężną moc wyjaśniającą nasz współczesny – kapitalistyczny – świat.