Pierwotnie opublikowane jako Raport towarzysza Wanga Hongwena dla Centralnej Klasy Studyjnej 14 stycznia 1974 roku.
Wstęp
Chciałbym omówić kwestię Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej. Niektóre wydarzenia, z którymi miałem ostatnio do czynienia, wskazują, że niektóre prowincje nie potrafią rozwiązać wielu długotrwałych i drażliwych problemów. Podstawową przyczyną tego stanu rzeczy jest brak przyjęcia przez nie właściwej linii postępowania. W niektórych rejonach większość osób na stanowiskach kierowniczych nie przyjęła prawidłowych linii, głównie dlatego, że nie traktowała prawidłowo Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, mas i kampanii. Początkowe wstrząsy, takie jak ten wywołany przez 12 fabryk w Syczuanie, to ważna kwestia, uniwersalna dla całego kraju. Mamy nadzieję, że dzisiejsza dyskusja skłoni nas wszystkich do przejrzenia zaleceń przewodniczącego Mao wydanych od czasu Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej. Nasi towarzysze poruszyli tę kwestię, studiując pięć ostatnich zaleceń przewodniczącego Mao oraz noworoczny wspólny artykuł redakcyjny dwóch gazet i jednego czasopisma Komitetu Centralnego. Jest bardzo konieczne, aby wygospodarować trochę czasu na studiowanie i omawianie kwestii Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej.
Dlaczego powinniśmy właściwie zrozumieć znaczenie Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej?
Odpowiedź na to pytanie brzmi: Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna jest wielkim wydarzeniem związanym z umocnieniem dyktatury proletariackiej i zapobieżeniem restauracji kapitalizmu. Wszyscy towarzysze wiedzą, że Wielka Rewolucja Kulturalna została odnotowana w sprawozdaniach politycznych na IX i X Kongresie Krajowym Partii, a nawet w Konstytucji Partii. Uchwały przyjęte przez krajowy kongres partii powinny być przestrzegane i realizowane przez wszystkich członków partii. Nowy rok rozpoczął się w doskonałych warunkach w kraju i za granicą. Dla rewolucji sytuacja jest korzystna i ogólnie wyśmienita. Powinniśmy rozwijać tę wyśmienitą sytuację poprzez dobre prowadzenie naszej pracy w kraju i dobre budowanie obszarów bazowych. Aby rozwiązać problemy w niektórych prowincjach i gminach, powinniśmy przede wszystkim umieć rozwiązać problem linii. A z kolei, aby naprawić problem linii, powinniśmy przede wszystkim rozwiązać problem, jak prawidłowo traktować Wielką Rewolucję Kulturalną. Z historycznego i praktycznego punktu widzenia Wielka Rewolucja Kulturalna była i jest konieczna. Chronić Wielką Rewolucję Kulturalną to chronić rewolucyjną linię przewodniczącego Mao. My wszyscy, członkowie partii komunistycznej, zwłaszcza kadra średniego szczebla, powinniśmy podjąć się tej odpowiedzialności.
Aby w pełni zrozumieć wielkie znaczenie Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, należy najpierw ponownie przestudiować serię ważnych dyrektyw przewodniczącego Mao dotyczących Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. Stanowią one klucz do jej zrozumienia. Jednak obecnie niektórzy ludzie zapomnieli o tych dyrektywach, a w niektórych regionach nadal panuje burżuazyjna dyktatura.
Już pod koniec 1965 roku, kiedy Wielka Rewolucja Kulturalna została dopiero co rozpoczęta lub kiedy krytykowano «Zwolnienie Hai Jui z Urzędu», przewodniczący Mao zaznaczył: «Kluczowym punktem Odwołania Hai Jui z urzędu jest właśnie odwołanie. Cesarz Wan Li odwołał Hai Jui z urzędu; w 1959 roku odwołaliśmy Penga Dehuaia, tak że Peng Dehuai jest odpowiednikiem Hai Jui.» Wskazywało to wyraźnie, że Wielka Rewolucja Kulturalna jest wielką rewolucją polityczną prowadzoną przez proletariat przeciwko burżuazji, ale w żadnym wypadku nie jest to czysto akademicka dyskusja. W początkowej fazie kampanii niektórzy ludzie zostali wprowadzeni w błąd, myśląc, że jest to dyskusja akademicka; a cała sprawa została w rzeczywistości zmanipulowana przez Liu Shaoqiego. Później Peng Zhen i jego świta wyskoczyli i rzucili rewizjonistyczny «Zarys lutowy», który w efekcie miał chronić prawicowców i uderzać w lewicowców, próbując poprowadzić ruch w kierunku burżuazyjnej orbity czystej akademickiej dyskusji.
Przewodniczący Mao stanowczo powiedział Pengowi Zhenowi i jego otoczeniu, żeby się odsunęli i wskazał, że stary Wydział Propagandy był sądem piekielnym i że musimy «obalić króla piekieł i wyzwolić małe duchy». Przewodniczący Mao powiedział: «Zawsze utrzymujemy, że ilekroć centralne agencje robią złe rzeczy, będę wzywać lokalne organizacje do buntu i atakowania centrum.» «Czynienie złych rzeczy» odnosi się tutaj do praktyki rewizjonizmu. Kiedyś przewodniczący Mao zapytał towarzysza Hsu Shih-yu w Hangchow: «Co byście zrobili, gdyby rewizjonizm pojawił się w Komitecie Centralnym?». Przewodniczący Mao wielokrotnie wypowiadał się na temat tego pytania. W maju 1966 roku osobiście sformułował Zawiadomienie «16 maja», program dla rewolucji kulturalnej, zawierający wiele ważnych dyrektyw. Przewodniczący Mao stwierdził: «Przedstawiciele burżuazji, którzy wkradają się do Partii, rządu, armii i środowisk kulturalnych, to partia kontrrewolucyjnych rewizjonistów, którzy przejmą władzę polityczną i zamienią dyktaturę proletariatu w dyktaturę burżuazji, gdy tylko nadarzy się okazja. Niektóre z tych osobistości zostały przez nas zauważone, niektóre nie, a niektóre, podobnie jak to było w przypadku Chruszczowa, cieszą się naszym zaufaniem i są kultywowane na naszych następców i śpią obok nas. Komitety partyjne na różnych szczeblach powinny dostatecznie zauważyć ten punkt.» Dyrektywa ta została opublikowana; jest ona bardzo ważna. Ale niektórzy ludzie obecni na IX Kongresie i X Kongresie zapomnieli o niej, a niektórzy zaprzeczyli istnieniu elementów kapitalistycznych.
Kiedy szerokie masy rewolucyjne, odpowiadając na wezwanie przewodniczącego Mao, aktywnie rzuciły się w wir Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, Liu Shaoqi i jego kohorty wpadły w popłoch, pośpiesznie przedstawiły burżuazyjną linię reakcyjną i wyszły, aby osobiście stłumić rewolucję. W tym momencie przewodniczący Mao osobiście zwołał Jedenastą Sesję Plenarną Ósmego Komitetu Centralnego, sformułował Szesnaście Artykułów i napisał «Mój plakat: «Uderzyć w siedziby»». W ten sposób rozwinęła się sensacyjna Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna. Przewodniczący Mao wysoko ocenił ruch Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, uważając, że rewolucja ta miała dużą skalę i że zmobilizowała masy, co miało ogromne znaczenie dla rewolucji myślenia wszystkich ludzi. Przewodniczący Mao apelował, że «powinniście wykazać troskę o główne wydarzenia w państwie i przeprowadzić Wielką Proletariacką Rewolucję Kulturalną do końca.» Zachęcał rewolucyjną młodzież do przeżywania burz i stawiania czoła światu w Wielkiej Rewolucji Kulturalnej i hartowania się, aby stać się następcami proletariackich rewolucyjnych przedsięwzięć w walce. W międzyczasie przewodniczący Mao był również bardzo zatroskany o szerokie masy kadrowe. Serdecznie doradził, że «powinniście postawić politykę na głowie, pójść do mas, pracować razem z masami i przeprowadzić Wielką Proletariacką Rewolucję Kulturalną w lepszy sposób.» Przewodniczący Mao gorąco wyraził nadzieję, że my, weterani proletariackich rewolucji, zachowamy czystość naszych rewolucyjnych karier w starszym wieku i będziemy dążyć do nowych zasług w Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej.
Pod koniec 1966 r. Wielka Rewolucja Kulturalna pojawiła się w nowej, wspaniałej sytuacji. Gdy zbliżał się rok 1967, przewodniczący Mao wygłosił przemówienie «O wszechstronnym rozwoju walki klasowej w całym kraju» (uwaga I&S: jest tu zdanie: «Cały kraj rozwija ją w tym samym czasie w następnym roku»), co można uznać za próbę przejęcia władzy od garstki osób sprawujących władzę, które podążają kapitalistyczną drogą. Na początku października 1966 roku Przewodniczący Mao zdecydowanie poparł ruch robotniczy w Szanghaju i wspierał ich w buncie przeciwko burżuazji. Był bardzo zadowolony z ruchu robotniczego. W 16 Artykułach powiedział: «Młodzież i nastolatki są bojownikami Wielkiej Rewolucji Kulturalnej; robotnicy, chłopi i żołnierze są głównym wysiłkiem Wielkiej Rewolucji Kulturalnej.» W tym czasie [przewodniczący Mao] wysłał czołowego towarzysza (Zhanga Chunqiao), aby wsparł ruch robotniczy w Szanghaju i zajął się sprawą Antinga. Zgodził się on, że robotnicy mogą zakładać własne organizacje buntownicze. Przewodniczący Mao polecił mu, by «mógł wykonać zadania przed złożeniem raportu». Jest to przypadek, w którym fakt pojawia się przed koncepcją. Pod koniec 1966 r. przewodniczący Mao powiedział: «Szanghaj ma wspaniałe perspektywy: robotnicy powstali, studenci powstali i kadra rządowa powstała». Pod serdeczną troską przewodniczącego Mao, przywództwem proletariackiej centrali z przewodniczącym Mao na czele i wsparciem jednostek Armii Ludowo-Wyzwoleńczej stacjonujących w Szanghaju, walka o przejęcie władzy od garstki elementów kapitalistycznych w partii została odsłonięta.
Nie była to sprawa ograniczona do Szanghaju, ale sprawa całego kraju, walka o przejęcie władzy prowadzona przez Komitet Centralny pod przewodnictwem przewodniczącego Mao. W przeciwnym razie władza nie mogłaby zostać przejęta. 16 stycznia 1967 r. Przewodniczący Mao przewodniczył posiedzeniu Stałego Komitetu i entuzjastycznie poparł walkę o przejęcie władzy, która rozwinęła się z niższego poziomu na wyższy. Bardzo wysoko ocenił walkę o przejęcie władzy prowadzoną przez Wen Hui Pao i Liberation Daily i zaznaczył: «Jest to wielka rewolucja, w której jedna klasa obala drugą klasę; będzie ona miała wielki wpływ na rozwój Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej w całych Chinach Wschodnich i różnych prowincjach i gminach w całym kraju».
26 stycznia przewodniczący Mao wysłał do wszystkich ludzi kolejne wielkie wezwanie: «Armia Ludowo-Wyzwoleńcza powinna wspierać szerokie masy lewicy». Osobiście, podsumowując podstawowe doświadczenia w walce o przejęcie władzy, powiedział, że «rewolucjoniści proletariaccy [powinni] zjednoczyć się, aby przejąć władzę od garstki osób z partii u władzy podążających kapitalistyczną drogą.» Zaznaczył również, że «tam, gdzie istnieje potrzeba przejęcia władzy, musimy praktykować organizację rewolucyjną typu «trzy w jednym», aby ustanowić rewolucyjny, reprezentatywny i proletariacko–autorytatywny tymczasowy organ rewolucyjny, który powinien być nazwany «komitetem rewolucyjnym».»
Kiedy styczniowe przejęcie władzy w Szanghaju odparło kontrrewolucyjny zły wiatr ekonomizmu, Komitet Centralny, Centralna Komisja Spraw Wojskowych, Centralna Grupa Rewolucji Kulturalnej i Rada Państwowa przesłały swoje pozdrowienia, opowiadając się za tym, aby los Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej i dyktatury proletariackiej znalazł się w rękach proletariatu.
W sierpniu-wrześniu 1967 r. przewodniczący Mao przeprowadził inspekcję trzech dużych obszarów i udzielił ważnych instrukcji dotyczących dalszego rozwoju Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. W podniosłym nastroju donosił, że «sytuacja Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej w całym kraju jest doskonała, nie tylko dobra; cała sytuacja jest lepsza niż kiedykolwiek wcześniej.»
Podczas fali Wielkiej Rewolucji Kulturalnej przewodniczący Mao dalekowzrocznie stwierdził: «Obecna Wielka Rewolucja Kulturalna jest tylko pierwszą, będziemy musieli przeprowadzić też wiele późniejszych. O zwycięstwie rewolucji można zadecydować dopiero po długim okresie historycznym. Jest prawdopodobne, że kapitalizm może zostać przywrócony w każdej chwili, jeśli nasza praca nie zostanie dobrze wykonana. Członkowie całej partii i ludzie całego kraju nie powinni myśleć, że trzy lub cztery wielkie rewolucje kulturalne wystarczą, aby przynieść narodowi pokój. Musicie być zawsze czujni i nigdy ani na chwilę nie zwalniać swojej czujności».
Towarzysze, zachęcam was do zastanowienia się. Jak ważne jest to zalecenie przewodniczącego Mao! W tym czasie prowadziliśmy dziewiątą walkę liniową, po której wkrótce nastąpiła dziesiąta walka. Wielu z nas nie do końca zrozumiało znaczenie tego zalecenia, kiedy po raz pierwszy je studiowaliśmy, ale stopniowo uczyliśmy się. Dlatego konieczne jest, abyśmy studiowali zalecenia przewodniczącego, które są ważne dla zwiększenia naszej świadomości na temat walki klasowej. Ostatnio Komitet Centralny przygotował się do zebrania w formie książkowej instrukcji przewodniczącego Mao na temat Wielkiej Rewolucji Kulturalnej oraz do ich wydania i dystrybucji. Tylko poprzez uczenie się z zaleceń przewodniczącego Mao możemy odróżnić walkę marksistowską od rewizjonistycznej. Ułatwi to naszą walkę z rewizjonizmem. Dlaczego powinniśmy to tak rozważyć? Dlatego, że niektórzy towarzysze w Partii nie rozumieją jej, zwłaszcza tej części, o której właśnie wspomniałem.
Wielkie zwycięstwo proletariatu
Z serii zaleceń przewodniczącego Mao widać, że podjął on wielki wysiłek, aby zapoczątkować i poprowadzić Wielką Rewolucję Kulturalną. Teraz rewolucja zakończyła się bardzo wielkim zwycięstwem, najpierw rozbijając burżuazyjną centralę kierowaną przez Liu Shaoqiego. Było to największe zwycięstwo. Poza tym rewolucja wyszkoliła szerokie masy kadr i ludzi, promowała rewolucję w nadbudowie oraz rozwój produkcji przemysłowej i rolnej, a także znacznie wyzwoliła produktywność. Wielu towarzyszy widziało [te osiągnięcia], ale inni nie. Bardzo szybko w całym kraju pojawi się masowy ruch na rzecz popularyzacji marksizmu-leninizmu i myśli Mao Zedonga.
Teraz ten ruch stopniowo się rozwija. Praktyka ostatnich ośmiu lat wystarczająco zweryfikowała to spostrzeżenie przewodniczącego Mao: «Ta Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna jest całkowicie konieczna i bardzo obecnie potrzebna dla umocnienia dyktatury proletariatu, zapobieżenia odbudowie kapitalizmu i zbudowania socjalizmu». Gdyby nie ta rewolucja, czym byłby nasz kraj? Niedawno Komitet Centralny przygotował do rozdania całej partii materiał do krytyki dotyczący Lin Biao i doktryny Konfucjusza i Mencjusza. Lin Biao i jego żona Yeh Qun, a także Chen Boda bardzo znienawidzili socjalizm.
Kiedy rozmawiałem o powyższym materiale z kolegami w biurze, wszyscy byliśmy oburzeni. Nie jest zaskakujące, że wrogowie klasowi w kraju i za granicą oczernialiby tę rewolucję. Czang Kai-shek zganił Wielką Rewolucję Kulturalną; radzieckie rewizjonistyczne radia i gazety przeklinały ją przez siedem czy osiem lat. A w swoim kontrrewolucyjnym programie przewrotu politycznego, «Zarys Projektu 571», Lin Biao również przeklinał nas językiem Sowietów. Przewodniczący Mao powiedział nam: «To, czemu sprzeciwia się wróg, jest rzeczą dobrą, a nie złą». To dowodzi, że nasza Wielka Rewolucja Kulturalna jest prawidłowa. Ponieważ nasza krytyka Lin Biao i Konfucjusza jest głęboko rozwinięta, Czang Kai-shek, Korea Południowa, Wietnam Południowy i radziecki rewizjonizm nadużywają naszej krytyki Konfucjusza. Z klasowego punktu widzenia nie jest to dziwne. Problem polega na tym, że niektórzy towarzysze w naszych szeregach, w tym członkowie partii i bezpartyjni, nadal nie rozumieją w pełni i nie wdrażają tak poważnie i skutecznie Wielkiej Rewolucji Kulturalnej jak siedem czy osiem lat temu. Niektórzy nawet mylą dobro ze złem i odwracają rzeczy do góry nogami, a nawet opisują Wielką Rewolucję Kulturalną jako ciemną noc lub jako niszczycielską powódź i dziką bestię. Jeszcze inni mówią, że włosy stają im dęba, gdy słyszą o Wielkiej Rewolucji Kulturalnej.
Zarówno Statut Partii, jak i uchwały przyjęte na Dziesiątym Kongresie Narodowym stwierdzają, że Wielka Rewolucja Kulturalna zostanie przeprowadzona ponownie kilka razy. Niektórzy twierdzą jednak, że Wielka Rewolucja Kulturalna jest zupełnie niepotrzebna i dlatego nie powinna być więcej przeprowadzana. W szczególności kadra wyższego i średniego szczebla mówi o rewolucji w różny sposób. Niektórzy z nich mówią: «Wielka Rewolucja Kulturalna odniosła wielkie zwycięstwo w całym kraju, ale tutaj nie możemy go zobaczyć». Chodzi im o to, że zwycięstwa nie widać tu i tam, sugerując że nie można go dostrzec w całym kraju. Dlaczego więc jest to konieczne? Jak już wspomniałem, Wielka Rewolucja Kulturalna pokonała dwie burżuazyjne centrale, co było największym zwycięstwem.
Dlaczego nie mogą tego zobaczyć? Jeśli powiedzieli, że nie widzą, musieli postawić się poza partią i wszystkimi ludźmi. Gdyby Liu Shaoqi i Lin Biao doszli do władzy, powróciłby kapitalizm, chińskie społeczeństwo powróciłoby do społeczeństwa półfeudalnego i półkolonialnego lub stałoby się kolonią radzieckiego socjalimperializmu, a tysiące ludzi zostałoby ściętych. Czy w tamtym czasie nadal twierdziliby, że tego nie widać? Kiedy mówimy, że Wielka Rewolucja Kulturalna jest konieczna i aktualna dla całego kraju, mamy na myśli, że jest ona konieczna i aktualna dla fabryki, szkoły czy jednostki. Przewodniczący Mao stwierdził: «To, czy linia jest poprawna ideologicznie i politycznie, decyduje o wszystkim». Linia Liu Shaoqiego i Lin Biao ma wpływ na każdą jednostkę w różnym stopniu. W większości obszarów dominuje rewolucyjna linia przewodniczącego Mao, podczas gdy w niektórych miejscach raczej szaleje linia rewizjonistyczna. Na przykład dwa ważne wydziały, a mianowicie stary Centralny Wydział Propagandy i Centralny Wydział Organizacji, nie znalazły się w naszych rękach. Nawet na froncie przemysłowym linia rewizjonistyczna miała głęboki wpływ, nie mówiąc już o froncie kulturalnym, który przez wiele lat był pod dyktaturą burżuazji. Od czasu Wielkiej Rewolucji Kulturalnej sytuacja uległa znacznej poprawie. Jak klasa robotnicza może stać się panem fabryk bez odrzucenia zarządzania fabrykami przez ekspertów, kontroli, ograniczeń i presji oraz filozofii służenia rzeczom obcym? Właśnie z powodu ingerencji linii rewizjonistycznej nasz przemysł stalowy przez dziesięć lat był w stagnacji. Niektóre przedsiębiorstwa były w naszych rękach nominalnie, ale w rzeczywistości były opanowane przez pełnomocników burżuazji, a niektóre były nawet w rękach kapitalistów (niektóre fabryki w Szanghaju faktycznie miały kapitalistów za kierowników produkcji).
Bez takiej rewolucji, czym stałyby się te jednostki? I w jaki sposób przywództwo przeszłoby w ręce proletariatu? Przewodniczący Mao dalekowzrocznie rozpoczął Wielką Rewolucję Kulturalną i rozwiązał ten problem. Ale sama rewolucja nie wystarczy. Obecnie niektóre prowincje i gminy [nadal mają problemy], których kluczem jest przywództwo. Nie możemy obwiniać mas ani mówić, że masy nie są dobre. Nie możemy też powiedzieć, że wszyscy ci [którzy stworzyli problemy] są źli, ponieważ niektórzy z nich są dobrymi ludźmi, którzy są rewizjonistami i kapitalistami tylko ideologicznie i którzy poprawiliby swoje błędy, gdyby ich problemy zostały zidentyfikowane.
Ponieważ rewolucja kulturalna rozpoczęła się siedem czy osiem lat temu, należy zająć się problemami w niektórych miejscach. Aby rozwiązać te problemy, powinniśmy najpierw zlokalizować ich przyczyny, aby móc zastosować właściwy kurs. Niektórzy ludzie traktują sprawy bezkrytycznie; niektóre jednostki przypisują wszystkie złe rzeczy Wielkiej Rewolucji Kulturalnej lub traktują je jako pozostałości po niej. Jest to błędne. Ponieważ są to pozostałości rewizjonizmu, jak możemy brać je za pozostałości Wielkiej Rewolucji Kulturalnej Problemy te jednoznacznie wskazują, że Wielka Rewolucja Kulturalna była absolutnie konieczna. Tam, gdzie linia jest nieprawidłowa, jedność nie będzie istnieć, a źli ludzie będą musieli być namierzeni przez kadry i masy. W niektórych obszarach krytyka Lin Biao i Konfucjusza nie jest przeprowadzana. Ostatnio mieliśmy do czynienia z problemami dwunastu fabryk w Syczuanie. Jakie są ich problemy? Nie pogłębili oni krytyki Lin Biao, co powinno być kluczowe. Wierzymy, że tylko wtedy, gdy będziemy postępować zgodnie z duchem Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, problemy zostaną rozwiązane. Fabryka Czołgów Tatung miała problemy przez osiem lat, ale tym razem problemy te zostały rozwiązane w ciągu dwóch miesięcy.
Podstawową przyczyną tych problemów była błędna linia. Oczywiście nie zaprzeczymy, że w niektórych jednostkach źli ludzie podsycają zakłócenia. Ponownie, konieczne jest zmobilizowanie mas do wyodrębnienia złych ludzi. Opisywanie tych problemów jako pozostałości po Wielkiej Rewolucji Kulturalnej jest w efekcie przywracaniem sytuacji sprzed rewolucji, tylko po to, by wywołać większy nieporządek. Na konferencji kadr w prowincji Dziangsi był ktoś, kto rozpowszechniał tę kontrrewolucyjną plotkę: «Wymieć świątynię; zaproś prawdziwego boga; starzy marszałkowie muszą wrócić na swoje stanowiska; mali żołnierze muszą wrócić do swoich koszar». Chce on stłumić wszystkich małych żołnierzy. Z niedawnego telegramu dowiaduję się, że grupa małych żołnierzy powstała, by buntować się przez dwie godziny, powodując wielkie zamieszanie. Nie poddali się stłumieniu i wierzyli, że to, do czego dążą, jest prawdą. Powiedziałem niektórym towarzyszom w Dziangsi, że to, co robią, to odwrócenie werdyktu Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. Powiedziałem im to przed Dziesiątym Kongresem; na nic się to zdało. Ponownie powiedziałem im to na Dziesiątym Kongresie; również się na nic zdało. Ale nie martwcie się tym, ponieważ Komitet Centralny dobrze wie o tych sprawach (uwaga: na wyższym szczeblu nie ma żadnej godnej szacunku kadry).
Jeszcze inni komentowali, że Wielka Rewolucja Kulturalna była dobra, ale mogliśmy nie musieć robić tego w ten sposób. Innymi słowy, nie powinniśmy byli praktykować «wielkiego rozkwitu, wielkiego sporu, plakatów z wielkimi znakami i wielkiej debaty». Nie zgadzają się na to, aby miliony rewolucyjnych mas i zjednoczeni proletariusze przejęli władzę od tych osób u władzy w partii, które kroczą kapitalistyczną drogą. To, czemu się sprzeciwiają, to nic innego, jak właśnie to, bo gdyby to zostało zanegowane, Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna zostałaby zanegowana. W jednej ze swoich rozmów w 1967 roku przewodniczący Mao zaznaczył: «W przeszłości angażowaliśmy się w walki na wsi, w fabrykach i w kręgach kulturowych, prowadząc kampanię edukacji socjalistycznej. Nie udało nam się jednak rozwiązać problemów. Powodem tego było nieznalezienie formuły lub metody, która pozwoliłaby zmobilizować masy od wyższego szczebla do niższego, w sposób otwarty i wszechogarniający, aby zdemaskować naszą ciemną stronę. Teraz znaleźliśmy rozwiązanie: Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna.»
Szczerze mówiąc, bez Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, jak moglibyśmy wykopać Liu Shaoqi, zdrajcę, który tak głęboko się ukrył? W przeszłości nie mogliśmy w pełni zrozumieć zdradzieckich cech Liu Shaoqi, zwłaszcza w odniesieniu do jego historii. To właśnie podczas Wielkiej Rewolucji Kulturalnej Czerwona Gwardia odkryła je dzięki dokładnemu śledztwu. (Poza tym, bez formuły Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, jak moglibyśmy mieć szereg nowych rzeczy, takich jak komitety rewolucyjne, Szkoły Kadry 7 Maja i rustykalizacja wykształconej młodzieży? Byłoby to niemożliwe. Nie byłby też możliwy tak szybki rozwój produkcji przemysłowej i rolnej. Bez Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, ruchu masowego na tak wielką skalę, nie udałoby się spopularyzować marksizmu-leninizmu i myśli Mao Zedonga. Oczywiście sama Wielka Rewolucja Kulturalna, jako rzecz nowo narodzona, miała idealny proces rozwoju. Przewodniczący Mao stwierdził: «doświadczenie historyczne jest warte uwagi; linia i punkt widzenia powinny być regularnie i wielokrotnie wyjaśniane wszystkim szerokim masom, ale nie tylko nielicznym ludziom.» Teraz zalecenia przewodniczącego Mao i Komitetu Centralnego utknęły w niektórych miejscach lub u niektórych osób, które nie przekazują ich masom lub przekazują je bezkrytycznie, nie wskazując, które są od przewodniczącego Mao, które od Komitetu Centralnego, a które od nich samych.
Niektórzy «chwalą» Wielką Rewolucję Kulturalną, mówiąc, że masy w czasie rewolucji nie były posłuszne, pisały pod wpływem impulsu plakaty z wielkimi znakami i były gadatliwe na spotkaniach. Co w tym złego? W rzeczywistości było to jedno z osiągnięć, jakie przyniosła Wielka Rewolucja Kulturalna.
Przewodniczący Mao wielokrotnie stwierdzał: «Nasza praca w partii powinna być żywa, aktywna i energiczna, a nie bezduszna i leniwa». Przewodniczący Mao powiedział kiedyś Wang Hai-yungowi, że «studentom powinno się pozwolić na spanie i czytanie powieści podczas sesji klasowych». Niektórzy ludzie nie do końca rozumieją, co to znaczy. Moja interpretacja tego jest taka, że nie powinniśmy czynić studentów zbyt bezdusznymi i że studenci powinni być wzywani do buntu przeciwko rewizjonizmowi.
Ten sam problem istnieje w jednostkach zbrojnych. Żołnierzom każe się wykonywać rozkazy bezwarunkowo i bezwzględnie. Musimy wiedzieć, że powinni słuchać rozkazów warunkowo, a nie bezwarunkowo. Powinni słuchać tego, co jest zgodne z marksizmem-leninizmem i myślą Mao Zedonga, a buntować się przeciwko temu, co nie jest. My wszyscy członkowie partii komunistycznej wykonujemy polecenia wyższego szczebla na podstawie swojej świadomości. Powinniśmy oceniać poprawność linii, którą odzwierciedlają rozkazy. Wykonujemy tylko poprawną linię i poprawne rozkazy. Nie zostaną one zrealizowane, jeśli nie są poprawne. Niektórzy nie są przyzwyczajeni do tego stylu, narzekając, że poborowymi trudno rządzić i lubią oni wyrażać opinie. Jest to naturalne. Wiele ostatnich wypadków politycznych w jednostkach wojskowych było spowodowanych szorstkim i okrutnym administrowaniem i zaniechaniem drobiazgowej pracy polityczno-ideologicznej, co spowodowało stosy problemów i pogarszającą się sprzeczność. Kluczem jest tu znowu kwestia linii, np. jak traktować masy. Obecnie sytuacja rozwinęła się do innego poziomu. Musimy zbadać, jak prowadzić pracę ideologiczną. Stary styl, jeśli jest całkowicie niezmieniony, nie może wykonać zadania.
Ta sytuacja jest dobra dla nas, ale nie dla niektórych innych. W naszym kraju, który praktykuje socjalizm, nie możemy zapominać, że robotnicy, chłopi i żołnierze rządzą. Sprawozdania Dziesiątego Kongresu wskazywały, że powinniśmy mieć rewolucyjnego ducha podążania pod prąd. Ostatnio gazety wydrukowały raporty o dwóch małych studentach, jednym o imieniu Huang Shuai i drugim z prowincji Kwangtung. Napisali oni list do People’s Daily (Dziennika Ludowego), prosząc o wsparcie. Ich list wskazywał na wysoki poziom kultury i był pełen sentymentów. Po przeczytaniu go czujemy, że należy im udzielić wsparcia.
Przewodniczący Mao zapytał niedawno: «Dlaczego bawół ma dwa rogi? Potrzebuje ich do walki». Te uwagi zostały po raz pierwszy wypowiedziane w 1955 roku. Doradził nam również: «Ponieważ wszyscy jesteśmy członkami partii komunistycznej, dlaczego mielibyśmy się wahać przy naszych wypowiedziach?». Powinniśmy mniej się przechwalać, a więcej krytykować; powinniśmy polegać na masach robotników, chłopów i żołnierzy, którzy mają rogi na głowach i mają odwagę zbuntować się przeciwko linii rewizjonistycznej. Niektóre jednostki boją się «czterech wielkich» [wielkiego rozkwitu, wielkiego podważenia, wielkich plakatów z wielkimi znakami i wielkich debat] postulowanych na Dziesiątym Kongresie. Tak bardzo boją się «czterech wielkich», że do tej pory nie odważyły się zorganizować mas do nauki. Powinniśmy popierać praktykowanie przez masy «czterech wielkich» i podążanie pod prąd. Dlaczego się ich obawiamy? Tylko ci, którzy realizują rewizjonizm, będą się bali «czterech wielkich», a ci, którzy realizują marksizm-leninizm, powinni wspierać rewolucyjnego ducha buntu rewolucyjnych mas. Przewodniczący Mao uczy nas: «Nie boimy się nawet imperializmu, dlaczego mamy się bać ludu? Ci, którzy boją się ludu lub uważają, że masy odporne na rozumowanie można jedynie stłumić, ale nie przekonać, nie są prawdziwymi członkami Partii Komunistycznej ani prawdziwymi komunistami.» Niektórzy ludzie nie akceptują tej nauki przewodniczącego Mao. Lubią represje lub uciekają się do aresztowania, jeśli represje nie działają.
Ktoś powiedział: «Doświadczone kadry toczyły w przeszłości bitwy na północy i południu, ale walczyły chaotycznie w Wielkiej Rewolucji Kulturalnej». To stwierdzenie nie jest poprawne; nie jest też zgodne z życzeniem doświadczonych kadr. Należy powiedzieć, że doświadczone kadry są cennym skarbem naszej Partii. W walkach na północy i południu w przeszłości, niektórzy z nich zostali ranni. Nie uważają oni jednak, że mogą oddzielić się od mas lub stworzyć aurę biurokracji. Zamiast tego aktywnie uczestniczyli w Wielkiej Rewolucji Kulturalnej i krytykowali się, gdy tylko znaleźli u siebie niedociągnięcia lub błędy. W ten sposób osiągnęli zasługi w Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. Takich weteranów jest bardzo wielu, nie jeden czy dwóch. Oni naprawdę reprezentują proletariackich rewolucjonistów ze starszego pokolenia. Jeśli chodzi o pytanie, czy niektórzy [weterani] otrzymywali więcej ataków podczas Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, to wymaga ono szczegółowej analizy. Przewodniczący Mao w swojej inspekcji trzech dużych obszarów stwierdził: «Dlaczego niektórzy kadrowicze byli krytykowani i zwalczani przez masy?»
Jednym z powodów jest realizacja przez nich reakcyjnej linii burżuazyjnej, która prowokowała masy. Drugim powodem jest zarozumiałość co do własnej ważności, ponieważ stali się wysokimi urzędnikami z wysokimi pensjami. W rezultacie przybierali oni oficjalny wygląd, nie konsultowali się z masami, nierówno traktowali innych, ignorowali demokrację, obwiniali lub przeklinali innych i poważnie oddalili się od mas. Działania te wywoływały krytykę mas, które nie miały możliwości [odwetu na kadrach] w czasie pokoju. Po wybuchu Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej, «kadra znalazła się w opałach». Czy te osoby, o których wspomina przewodniczący Mao, powinny być krytykowane? Możecie obwiniać innych. Dlaczego masy nie mogą krytykować was? To pouczenie przewodniczącego Mao jest znane wszystkim, ale niektórzy o nim zapomnieli. Wspomniane wyżej kadry, które znalazły się w opałach, można również podzielić na dwie kategorie: Jedna to ci, którzy przyjęli doświadczenie i lekcje ze strony aktywnej i stali się weteranami naprawdę cieszącymi się zaufaniem mas. Takich dobrych kadr jest wiele. Na przykład towarzysz Ma Tien-shui z Szanghaju, który przybrał nowe duchowe oblicze po Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, działa wśród mas i skorygował swoją linię. W drugiej kategorii są ci, którzy podsumowali doświadczenia i lekcje od strony pasywnej, będąc powierzchownymi i niezdecydowanymi. W rzeczywistości oderwali się od mas w innej formie.
Jeszcze inni zupełnie nie myślą o sukcesie Wielkiej Rewolucji Kulturalnej w obaleniu dwóch burżuazyjnych central, wydarzeniu, które wiązało się ze zmianą barw w naszym kraju. Są jednak głęboko zajęci atakami mas. Po wyzwoleniu i zdobyciu władzy szukają każdej okazji, by zlikwidować masy. To właśnie robią kadry z Dziangsi. Skutek jest taki, że likwidacja przyjdzie do nich. Bez skorygowania trzech ch’i [chodzi o trzy niepożądane postawy: urazę, przygnębienie i obojętność], człowiek z pewnością upadnie. A bez rozwiązania tego problemu, zostanie ponownie obalony, mimo że teraz jest wyzwolony.
Ktoś powiedział: «Trzeba będzie rozliczyć się z tymi którzy zmagali się z nami podczas Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. Wyrównanie rachunków z tymi, którzy walczyli przeciwko nam, nie biorąc odsetek, powinno być uznane za łagodne. Co jest złego w daniu upustu gniewowi?». Musimy wykrzyczeć nasze ostrzeżenie do takiego towarzysza: to zbyt niebezpieczne; co masy są ci winne? Przewodniczący Mao powiedział nam: «Kto dał nam władzę? Klasa robotnicza oraz biedni i niżsi średniozamożni chłopi lub szerokie masy ludzi pracy, którzy stanowią ponad 90 procent populacji. Lud poprze nas, jeśli staniemy w obronie proletariatu i mas ludowych i obalimy wroga ludu […] Najbardziej podstawową zasadą partii komunistycznej jest oparcie się na szerokich masach rewolucyjnego ludu.» Jeśli musisz rozliczać się z masami, mają one prawo odebrać ci władzę.
Istnieje jeszcze jedna spekulacja, która uważa rewizjonistyczną linię Lin Viao za «ultralewicową» w swej istocie. W rzeczywistości jego linia rewizjonistyczna jest w istocie «ultraprawicą», a nie «ultralewicą» i jest tak prawicowa jak to możliwe. Dopiero niedawno ktoś z pewnego uniwersytetu powiedział: «Podczas gdy ultralewica nie jest krytykowana, to co prawdziwe i fałszywe jest pomieszane.» Największym dowodem, jaki zaoferował, jest to, że nikt nigdy nie ocenił zalet i wad siedemnastu lat [przed rewolucją kulturalną]. Zostało to ocenione. Ocena została dokonana przez wiele plakatów z wielkimi znakami podczas Wielkiej Rewolucji Kulturalnej i w podsumowaniu Konferencji Pracy Edukacyjnej dla Młodzieży Zesłanej zwołanej przez Komitet Centralny. Konkluzja mówi, że front edukacyjny przez 17 lat nie realizował w zasadzie linii przewodniczącego Mao, ale rządził się dyktaturą rewizjonistów. W swoim liście do towarzyszki Jiang Qing przewodniczący Mao wskazał: «Uniwersytet Pekiński i Uniwersytet Tsing Hua to głęboko zakorzenione grupy wrogów.» Teraz ktoś powiedział, że to «podsumowanie» nie jest już poprawne lub jest produktem ultralewicy. I ta uwaga została rozpowszechniona wszędzie.
Dla niektórych ludzi krytyka ultralewicy i Lin Piao jest fikcyjna, podczas gdy Wielka Rewolucja Kulturalna jest prawdziwym celem. Nasz wniosek brzmi: «Podczas gdy ultraprawica nie jest krytykowana, to co prawdziwe i fałszywe jest pomieszane.» Na obecnym etapie, aby skonsolidować rezultaty Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej, konieczna jest krytyka ultraprawicowej esencji rewizjonistycznej linii Lin Biao. Bez tego absolutnie niemożliwe jest skonsolidowanie i rozwinięcie wspaniałych rezultatów Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. W zeszłym roku jedna z jednostek napisała artykuł, w którym stwierdzono, że wszyscy młodzi ludzie w tej jednostce są ultraprawicowi i opisano ich jako złych i złych na wskroś. Jeśli tak jest, to jaka jest nadzieja chińskiej rewolucji? Na kim możemy polegać, że nas zastąpi? W sprawie prośby o zwołanie prowincjonalnych Kongresów Ligi Młodzieży, Komitet Centralny pouczył: Większość młodzieży jest dobra, inaczej nasza rewolucja nie będzie miała przyszłości lub będzie miała ponurą przyszłość. Na uwagę zasługuje fakt, że w niektórych rejonach rozpowszechniane są kontrrewolucyjne pogłoski, takie jak: «Wymieć świątynię; zaproś prawdziwego boga; starzy marszałkowie muszą wrócić na swoje stanowiska; mali żołnierze muszą wrócić do koszar.»
Najbardziej złośliwe są dwa ostatnie zdania: «starzy marszałkowie muszą wrócić na swoje stanowiska; mali żołnierze muszą wrócić do swoich koszar». Oznaczają one, że wszyscy ci zdrajcy, agenci wroga, zwolennicy kapitalizmu, łącznie z Liu Shaoqim, powrócą na swoje stanowiska i że wszystkie nowe osiągnięcia Wielkiej Rewolucji Kulturalnej zostaną zlikwidowane. Jest to typowe przywracanie starego, kontratak, czy likwidacja. Plotka ta została najpierw zapoczątkowana przez dwóch wysoko postawionych kadrowiczów w jednostce wojskowej. Rozpowszechnianie ich jest bardzo szkodliwe. Innym przykładem jest to, że [kadry z] prowincji Dziangsi wzięły kontrrewolucyjne plotki Liu Shaoqi za instrukcje przewodniczącego Mao i przekazały je milionom ludzi na konferencjach kadrowych. Nie było to jednak dziwne. Niektórzy z naszych kadrowiczów mają w swoich mózgach targi plotek. Sprzedają plotki, gdy tylko otrzymają towar. Z klasowego punktu widzenia nie jest to dziwne.
Niektórzy ludzie nie są źli, ale są już rozbrojeni ideologicznie i pozbawieni zdolności odróżniania słodkich kwiatów od trujących chwastów. Przewodniczący Mao ostro skrytykował tę kontrrewolucyjną plotkę i zmienił ją na: «Zamiataj świątynię; zaproś prawdziwego boga; starzy marszałkowie wracają do szeregu; mali żołnierze awansują». Instrukcje przewodniczącego Mao wystarczająco odzwierciedlają rewolucyjną linię w kwestii kadr. Ważne jest, abyśmy wykorzystali efekt działania proletariackich rewolucjonistów ze starszego pokolenia, a jednocześnie dołożyli wielkich starań, aby wyszkolić tysiące, a nie jednego czy dwóch następców proletariackich przedsięwzięć. Błędem byłoby niewykorzystanie talentów kadr weteranów, błędem byłoby również określanie ich pozycji na podstawie doświadczenia i wieku bez względu na ich wyniki w realistycznej walce klasowej. Ich zdolność do walki na północy i południu w przeszłości jest ważna, ale powinniśmy również zobaczyć ich świadomość i wyniki w realistycznej walce klasowej. Jeśli ich myślenie jest rewizjonistyczne, czy mogą walczyć dla proletariatu? Uważamy, że szczególnie w tym ważnym punkcie zwrotnym ocena kadr nie powinna opierać się jedynie na historii bez uwzględnienia obecnych faktów, a główny nacisk należy położyć na ich świadomość w walce liniowej. Powinno to dotyczyć wszystkich kadr, czy są to kadry lokalne, wojskowe, stare czy nowe.
W przypadku błędów popełnionych przez weteranów, jak i młodych kadr, należy przyjąć praktykę «obserwuj i pomagaj», a kadrom należy pozwolić na poprawienie swoich błędów. Jednak w niektórych miejscach, kadrze weteranów, którzy popełnili błędy, pozwala się na poprawienie błędów poprzez «obserwację i pomoc», podczas gdy młoda kadra, po popełnieniu błędów, jest skazywana na śmierć. Dlaczego błądzący weterani mogą być edukowani, a młode kadry nie? To nie jest sprawiedliwe! Jest to szkodliwe dla jedności Partii! Przewodniczący Mao krytykuje wielu ludzi za umniejszanie Korpusu Młodzieżowego, gdyż komentowali oni, że «Jak wy, nastolatki i dwudziestolatki, możecie być tak mądrzy?». Młode kadry muszą być pokorne i rozważne, powinny strzec się przed zarozumiałością i arogancją oraz powinny szanować i uczyć się od kadr weteranów. Z drugiej strony, weterani kadry powinni uczyć, pomagać i prowadzić młode kadry. Powinni pamiętać o kwestii nauczania, pomagania i przewodzenia w kontaktach z młodymi kadrami.
Kultywowanie milionów następców przedsięwzięć rewolucji proletariackiej jest wielkim środkiem strategicznym i stuletnim, dalekosiężnym planem. Musimy ogarnąć to wielkie dzieło i szkolić następców na różnych poziomach. Szkolenie następców napotkało niewiele przeszkód w środowiskach lokalnych, ale więcej w wojskowych. Zawsze postuluję, abyśmy znaleźli kilku mężczyzn po trzydziestce, którzy będą dowódcami dużych regionów wojskowych.
W odniesieniu do Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej – czy jest ona dobra czy zła? To pytanie było kontrowersyjne przez cały proces rewolucji. Zarys lutowy Penga Chena i burżuazyjno-reakcyjna linia Liu Shaoqiego zostały zaprojektowane tak, aby zadusić Wielką Rewolucję Kulturalną na śmierć. W istocie Lin Biao również opracował zestaw rewizjonistycznych linii identycznych z linią Liu Shaoqiego. Przed IX Kongresem współpracował z Chenem Bodą przy tworzeniu raportu politycznego opartego na teorii stawiania na pierwszym miejscu produktywności, mówiąc, że głównym zadaniem po IX Kongresie powinien być rozwój produkcji, co miało być próbą kontrataku i likwidacji Wielkiej Rewolucji Kulturalnej poprzez podejście legalistyczne. Przewodniczący Mao zanegował ten polityczny raport i osobiście sformułował linię dla Dziewiątego Kongresu, która trwała w ciągłej rewolucji pod dyktaturą proletariatu.
Po IX Kongresie osiągnięto wielkie zwycięstwo w rozbiciu antypartyjnej kliki Lin Biao pod przewodnictwem rewolucyjnej linii przewodniczącego Mao, a kampania walka-krytyka-transformacja była stopniowo coraz głębiej rozwijana. Jednakże to, czy Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna jest bardzo dobra czy bardzo zła, jest nadal przedmiotem kontrowersji. Po drugiej sesji plenarnej tu i ówdzie z przerwami pojawiała się fala prawicowa. Związani z tą falą byli na przykład Lung Shu-chin z Sinciangu, Liang [Liang Hsing-chu] i Chen [Chen Jen-chi] z Syczuanu oraz kadra z Honanu. Próbowali oni zmienić ogólną orientację walki na krytykę Lin Biao, próbując w ten sposób kontratakować i zlikwidować Wielką Rewolucję Kulturalną. To, co robili, było w rzeczywistości walką pomiędzy dwiema klasami i dwiema liniami, kontynuacją walki. Ta walka pojawi się ponownie w przyszłości. przewodniczący Mao powiedział niedawno: «W kwestii Wielkiej Rewolucji Kulturalnej musimy poczekać i zobaczyć przez kolejne dziesięć lat.» Miało to na celu przypomnienie nam, że powinniśmy być ideologicznie przygotowani do długotrwałej walki.
Towarzysze, zapewne czytaliście ostatnio artykuły o krytyce Lin Biao i Konfucjusza i musieliście się dowiedzieć, że Qin Shi Huang został przeklęty na 2000 lat za zastąpienie systemu wyzysku innym systemem wyzysku. Czy nasza Wielka Rewolucja Kulturalna zostanie przeklęta? Z pewnością niektórzy ludzie będą ją przeklinać. A nawet dziesięć lat czy kilkadziesiąt lat później znajdą się tacy, którzy ją przeklną i wyjdą, by odwrócić wyrok na Liu Shaoqiego i Lin Biao. Konfucjusz zmarł kilka tysięcy lat temu; mimo to niektórzy ludzie nadal go czczą. Ale Qin Shi Huang, który był wtedy rewolucjonistą, został przeklęty na 2 tysiące lat.
Sprzeciwiać się Wielkiej Rewolucji Kulturalnej to sprzeciwiać się Dziewiątemu i Dziesiątemu Kongresowi, ale to nie jest zwykła kwestia. Jest to próba przywrócenia kapitalizmu i praktykowania rewizjonizmu. Moje rozumienie jest takie: ci, którzy sprzeciwiają się Wielkiej Rewolucji Kulturalnej, muszą opowiadać się za dyktaturą kapitalistyczną. Towarzysze, nie powinniśmy myśleć, że nie ma już elementów kapitalistycznych, ani nawet, że nie ma potrzeby wspominać o elementach kapitalistycznych. Niektóre sfery, omawiając rewizję konstytucji państwa i Partii, nie chciały umieścić w nich zwrotu «elementy kapitalistyczne». Co za dziwna gadka!
Dopóki istnieje walka klasowa, burżuazja będzie sadzić pełnomocników w naszej Partii i będą elementy kapitalistyczne. Gdyby ich nie było, wszystkie kampanie w przeszłości powinny zostać zanegowane. Kampanie przeciwko «trzem» i przeciwko «pięciu», kampanie antyprawicowe w 1957 roku i ruch «czterokrotnego wyczyszczenia» powinny być wszystkie zanegowane. To był powód wpisania ich do statutu partii. To były wielkie wydarzenia, a nie małe. Niektóre jednostki popełniły błąd, wybierając drogę kapitalistyczną, ale zostały one skorygowane dzięki naszej pomocy. Ta korekta jest dobra. Nie możemy jednak powiedzieć, że po korekcie elementy kapitalistyczne już nie istnieją. Nie tylko były takie elementy w przeszłości, ale będą i w przyszłości. Kilku ludzi nadal wdraża burżuazyjną dyktaturę nad masami, a nawet mówi, że wśród buntowników nie ma dobrego człowieka! Ich uwagi trącą brakiem członków partii komunistycznej. «Tysiące zasad marksizmu można streścić w jednym zdaniu: Bunt jest usprawiedliwiony».
Nasz ojciec Marks doprowadził nas do buntu. Niektórzy ludzie wykorzystują nas za to, że powstaliśmy w buncie. Co jest złego w buncie? To właśnie dzięki rebelii prowadzonej przez przewodniczącego Mao przeciwko imperializmowi, feudalizmowi i biurokratycznemu kapitalizmowi członkowie Komunistycznej Partii Chin osiągnęli zwycięstwo rewolucji i udało im się przejąć władzę polityczną. W Wielkiej Rewolucji Kulturalnej zbuntowaliśmy się przeciwko burżuazji i wszystkim klasom wyzyskującym oraz umocniliśmy dyktaturę proletariatu. Co jest w tym złego? Niektórzy ludzie byli buntownikami w przeszłości, ale teraz przeklinają buntowników. Świadczy to o tym, że ich myślenie się zmieniło i że zapomnieli o przeszłości. Czy to był bunt, gdy w przeszłości likwidowaliśmy lokalną szlachtę i dokonywaliśmy podziału ziemi właścicieli ziemskich? I znowu, czy to była rebelia, kiedy walczyliśmy z Czang Kaj-szekiem? Niektórzy ludzie o tym zapomnieli. Oczywiście, w Wielkiej Rewolucji Kulturalnej musiały się znaleźć zarówno ryby, jak i smoki, błoto, jak i piasek wślizgujące się do środka. Nie jest dziwne, że wśród rebeliantów znalazło się kilku złych ludzi. Czy kiedy po raz pierwszy organizowaliśmy Armię Czerwoną, była ona bardzo czysta? Niemożliwe! Jest to zjawisko nieuniknione. Jak możemy mówić, że wśród rebeliantów nie ma dobrego człowieka? Ten, kto mówi, że wśród rebeliantów nie ma dobrego człowieka, w rzeczywistości zaprzecza sam sobie. Zapomniał, kto doprowadził nas do buntu i zapomniał o ojcu buntowników.
Co zrobiłby komunista, gdyby nie zbuntował się przeciwko elementom kapitalistycznym? Komunista składający takie oświadczenie zamierza zdradzić komunizm. My komuniści musimy buntować się przeciwko burżuazji i klasom wyzyskującym. Większość z tych ludzi, o których mowa, została odkryta w naszym zajmowaniu się wewnętrznymi problemami i analizowaniu problemów. Poprzez studiowanie zaleceń przewodniczącego Mao i dziesięciu wielkich związków, mogą się zreformować. W międzyczasie powinni oni również szukać głównych źródeł w swoim światopoglądzie i przekształcać swój światopogląd za pomocą marksizmu-leninizmu i myśli przewodniczącego Mao. Kilku ludzi może nie zostać przekształconych. Sprzeczności mogą się zmienić na dwa sposoby: niektóre zmienią się na lepsze, a niektóre na gorsze. Niektórzy członkowie Partii mogą poznać problem i zmienić się na lepsze lub całkowicie zmienić. Tak więc niektóre sprzeczności między wrogiem a nami mogą zmienić się w te wśród ludzi; a niektóre sprzeczności wśród ludzi mogą zmienić się w te między wrogiem a nami.
W umysłach niektórych towarzyszy Wielka Rewolucja Kulturalna nie jest postrzegana jako konsekwencja walki klasowej prowadzonej od czasu wyzwolenia. Zamiast tego patrzy się na nią jak na grom z jasnego nieba. Niektórzy opisują ją nawet jako wielkie nieporozumienie, o bardzo reakcyjnym charakterze. Mają oni takie powiedzenie: «Doświadczone kadry wracają na swoje stanowiska, młode kadry wracają do swoich biur, a ci, którzy popierają lewicę, wracają do swoich jednostek. Wielka Rewolucja Kulturalna to wielkie nieporozumienie». To odchylenie jest problemem ideologicznym, zwykle odzwierciedlającym idealizm. Ponieważ postrzegają Wielką Rewolucję Kulturalną jako wielkie nieporozumienie, są niezadowoleni ze wszystkiego, co istnieje, z niepokojem oczekując, że sytuacja wróci do normy. Zamiast postrzegać rozwój jako spiralne wznoszenie się, patrzą na niego jako ruch zwrotny w obrębie koła.
W fabrykach praktykują kontrolę-ograniczenie-presję; w szkołach na pierwszym miejscu stawiają edukację intelektualną, a wszystko w starych ramach. Czym jest ta ideologia? Jest to typowa wulgarna teoria ewolucji. Zgodnie z marksistowską dialektyką materialistyczną wszystko idzie do przodu i stale się rozwija. Ci ludzie trzymający się starego w słowach przyznają słuszność dialektyce, ale sprzeciwiają się jej w czynach. Na wzmiankę o administracji biznesowej namawiają do wznowienia starych zasad i systemów, które zostały odrzucone przez masy. Są entuzjastami płacenia pensji według godzin i dawania nagród pieniężnych według czasu, mówiąc, że w ten sposób można promować aktywność. Nie odzwierciedlają jednak tego, na czym opieraliśmy rewolucję w ostatnich dziesięcioleciach. Czy polegaliśmy na nagrodach pieniężnych, wynagrodzeniach za godzinę lub czas? Nie. Polegaliśmy na rewolucyjnej linii przewodniczącego Mao, milionach rewolucyjnych mas, prochu i karabinach. Mówiąc o materialnych zachętach, sowieccy rewizjoniści stosowali je energicznie, ale spowodowały one stagnację w ich przemyśle i przyniosły trudności w kraju i za granicą. Gdyby te rzeczy były skuteczne, dlaczego robotnicy w Leningradzie chcieli się zbuntować? Czy Wielka Rewolucja Kulturalna polegała na materialnych bodźcach czy na świadomości mas? Czy nie polegała na rewolucyjnej linii przewodniczącego Mao, która zmobilizowała masy? Oczywiście nie mamy zamiaru zaniedbywać życia mas, ale dbanie o życie mas to jedno, a podkreślanie bodźców materialnych to drugie.
Aby podnieść wydajność pracy, powinniśmy zrobić coś w zakresie odnowy technologii i mechanizacji. Konieczne jest odpowiednie podniesienie poziomu życia mas, ale byłoby wielką obrazą dla klasy robotniczej, a nie korzyścią dla życia mas, gdybyśmy praktykowali to, co nazywa się płacą za godzinę i nagrodami pieniężnymi. Nasz Korpus Kolejowy zbudował wiele linii kolejowych. Czy polegaliśmy na płacach za godzinę? Poborowi tego korpusu otrzymują osiem juanów miesięcznie bez żadnych dodatkowych nagród pieniężnych. Całkowicie polegaliśmy na myśli przewodniczącego Mao. Te problemy nie dotyczą wszystkich. W Komitecie Centralnym są dwa wydziały, które realizowały tę linię. Przeprowadziły one eksperyment w Szanghaju, ale zostały obalone przez robotników. Ten problem jest bezpośrednio związany z Wielką Rewolucją Kulturalną.
Dziś omawiamy go tutaj w nadziei, że nasi towarzysze ze studiów, po powrocie do swoich jednostek, zauważą ten problem i odważą się zaangażować w walkę lub przynajmniej zgłoszą sytuację do Komitetu Centralnego. Niektóre obszary pytają, czy mogą powrócić do zasad i systemów przyjętych przed rewolucją kulturalną. Na konferencji poświęconej planowaniu pracy jeden z robotników udzielił jednoznacznej odpowiedzi: «Nie». Wymienił trzy warunki: po pierwsze, nie chcemy kontroli – ograniczenia – presji; po drugie, sprzeciwiamy się pełnej wypłacie miesięcznych wynagrodzeń; i po trzecie, te rzeczy poprawne w przeszłości nie mogą być przyjęte w nienaruszonym stanie, ponieważ teraz nasza produkcja rozwinęła się tak, jak dorosły nie może już nosić swoich dziecięcych ubrań. Ten robotnik zna się na dialektyce. Ma rację: rzeczy się rozwinęły i myślenie przywódców powinno dogonić nową sytuację. Zdecydowanie sprzeciwiamy się ruchowi wstecznemu. Przewodniczący Mao uczy nas: «Powinniśmy dążyć do odkryć, wynalazków, tworzenia i postępu. Propozycje zastoju, pesymizmu, arogancji i samozadowolenia są błędne.» Musimy pogłębić kampanię krytyki Lin Biao i skorygować styl pracy, ożywić ruch krytyki Lin Biao i Konfucjusza oraz zintegrować wysiłki na rzecz krytyki Konfucjusza. Aby skrytykować zgubny wpływ Lin Biao musimy obalić konfucjański kram. Konfucjusz był pierwszym myślicielem w historii Chin, który systematycznie i całkowicie opowiadał się za idealizmem. Wszyscy ci, którzy trzymają się starego w rzeczywistości go wychwalają, a Lin Biao był Konfucjuszem epoki nowoczesnej. Dlatego też krytyka Lin Biao i krytyka Konfucjusza może i musi być zintegrowana w celu obalenia konfucjańskiego kramu w naszym umyśle. Konfucjusz żył w epoce wielkiego przejścia od systemu niewolniczego do feudalnego. Nienawidził zmiany systemu społecznego, rozpaczliwie bronił systemu niewolniczego i sprzeciwiał się systemowi feudalnemu, próbując zatrzymać toczące się koło historii.
Siedem dni po zostaniu premierem państwa Lu, skazał na śmierć Shao Cheng-mao, rewolucjonistę. Kiedy znalazł jednego ze swoich uczniów, zwanego Jan Yu, pielęgnującego myśli o renowacji, podżegał innych uczniów do zaatakowania go. Przewodniczący Mao powiedział, że «styl pracy Konfucjusza przypominał styl tyrana i pachniał faszyzmem». Z powodu swoich haniebnych czynów, ustąpił ze stanowiska trzy miesiące później. Choć nie sprawował urzędu, jego serce do odbudowy nie umarło. Dalej głosił wszędzie swoje idee i wołał: «Przyzwoitość się pogarsza! muzyka się wali!», ilekroć widział, że sytuacja zmienia się na lepsze, był zaniepokojony.
Wczoraj w People’s Daily ukazał się artykuł Che Chuna. Artykuł ten był bardzo dobrze napisany; mam nadzieję, że wszyscy z was przeczytają go uważnie. Niektórzy ludzie nie żywią żadnych uczuć do marksizmu-leninizmu, ale z cichym uczuciem tęsknią za rewizjonizmem. Nie są przyzwyczajeni do oglądania nowych rzeczy z czasów Wielkiej Rewolucji Kulturalnej i tęsknią za starymi rzeczami.
Przewodniczący Mao powiedział: «Kapitalizm i system kapitalistyczny «są w fazie zachodu słońca, oddychają ostatkiem sił i mogą umrzeć w każdej chwili.» Z drugiej strony, komunizm i komunistyczny system społeczny rozprzestrzeniają się na cały świat jak wszechogarniające fale i grzmoty i są w swoim wspaniałym okresie rozkwitu.» Dlaczego członek partii komunistycznej, którego celem jest komunizm, tak bardzo tęskni za starymi rzeczami? Jest to pytanie, które zasługuje na dokładne zbadanie przez wszystkich obecnych towarzyszy.
Naszym głównym celem jest wezwanie towarzyszy do poważnego przestudiowania serii ważnych instrukcji przewodniczącego Mao wydanych od początku Wielkiej Rewolucji Kulturalnej i zapamiętania trzech zasad praktykowania marksizmu-leninizmu, ale nie rewizjonizmu. Dopiero niedawno przewodniczący Mao ostrzegł nas: «Towarzysze, uważajcie! Rewizjonizm wkrótce pojawi się w Chinach». Zwrócił również uwagę na to, że wielu ludzi krytykuje politykę nie znając sytuacji politycznej i że Komisja Spraw Wojskowych nie zna ani wojska, ani polityki. Te instrukcje dotyczą pracowników rządowych, żołnierzy i studentów we wszystkich dziedzinach. Każą nam one uchwycić główne wydarzenia, które zasługują na nasze badanie. Rewizjonizm, jeśli ma się pojawić w przyszłości, będzie widoczny w nadbudowie.
Przewodniczący Mao polecił również ostatnio, abyśmy wszyscy zaśpiewali pieśń Trzy główne zasady dyscypliny i Osiem punktów do uwagi. W głównej mierze pragnie on, abyśmy pamiętali, że tylko jedność może prowadzić do zwycięstwa. Zgodnie z instrukcjami przewodniczącego Mao musimy mieć prawidłowe zrozumienie i wytłumaczenie, tak aby duch «Dziesiątego Kongresu» mógł być lepiej realizowany i abyśmy mogli lepiej się zjednoczyć, aby odnieść jeszcze większe zwycięstwo.