
Nota od tłumacza: niniejszy tekst jest tłumaczeniem oświadczenia turecko-kurdyjskiej MLKP (Marksist Leninist Komünist Parti) dostępnego pod adresem https://twitter.com/KurdistanMlkp/status/1573927355428528128
Faszystowski, denialistyczny1 kolonialny wróg naszych narodów jest bezradny w obliczu naszych nieśmiertelnych2 bojowników z Bakur, Rożawy, Obszarów Obrony Medya3, z Turcji, z podziemia i na powierzchni. Od masakry w mieście Suruç, do dnia dzisiejszego. MLKP, do zniszczenia której wróg zmobilizował wszystkie swoje siły. MLKP – „trudna organizacja”, jak nazywa nas wróg – nadal walczy. Śmierć, lochy, faszystowski opór, terror, aresztowania i tortury na przesłuchaniach nie mogą powstrzymać ofiarnej dywizji rewolucji. Jak Towarzysz Şafak Kızıldere, który walczył wraz ze swoim Towarzyszem z PKK do ostatniego naboju w górach Serhad i został upamiętniony na wieki, powiedział:
„niektórzy z nas nielegalnie w celi, niektórzy na froncie, niektórzy na ulicy z ulotką, niektórzy w lochu, niektórzy w górach i wszędzie gdzie tylko się da! „
W tej wielkiej, nieuniknionej, moralnej, honorowej i słusznej walce, kolejni po towarzyszu Şafaku Kızılderem, zgineli w Rożawie – towarzysze Şenol Sağaltıcı i Ümit Tekin. Zostali oni zamordowani przez faszystowskie, denialistyczne, kolonialne państwo tureckie podczas wypełniania misji rewolucyjnej.
Towarzysz Şenol Sağaltıcı, o pseudonimie partyjnym Towarzysz Halil Okan Boyuneğmez, dzielny syn naszego arabskiego ludu, urodził się 28 sierpnia 1981 roku w miejscowości Hatay/Samandağ. Poznał naszą Partię w roku 2000, będąc jeszcze uczniem liceum, na uroczystości upamiętniającej Mehmeta Latifeciego w jego wsi. Już niedługo potem uczestniczył w grupach wychowawczych młodzieży komunistycznej. Towarzysz Şenol, który został członkiem KGÖ w 2001 roku, prowadził działalność masową, zarówno w szkole średniej, jak i wśród ludu. W tym samym okresie podejmował się również tajnych akcji niezależnych, takich jak jako nielegalne graffiti (również z szablonów), kserowanie i rozpowszechnianie nielegalnych publikacji masowych. Towarzysz Şenol w swych czasach studenckich, przeniósł działalność rewolucyjną na swój uniwersytet, wziął aktywny udział w studenckich organizacjach masowych i stowarzyszeniach. W latach 2005–2006 przewodził walce młodzieży, jako oficer prowincji KGÖ Hatay. Był zatrzymywany niezliczoną ilość razy, był wielokrotnie poddany policyjnemu uciskowi i prześladowaniom, ale to nie mogło go powstrzymać. Towarzyszu Şenol, którego wniosek o członkostwo w partii został przyjęty w 2007 roku, kiedy ukończył uniwersytet jako weterynarz, pracował na rzecz rewolucji w Stambule oraz w prasie socjalistycznej w latach 2008–2011. Wytoczono mu wiele spraw sądowych, wydano na niego wiele wyroków więzienia. Reakcją towarzysza Şenola na te ataki było skierowanie się do walki na wyzwalanych obszarach. Udał się do Akademii Hüseyin Demircioğlu w Başurze, w Kurdystanie, aby samemu przygotować się do zbrojnej walki z wrogiem. Oprócz przeszkolenia wojskowego, brał udział w trzymiesięcznym szkoleniu medycznym na obszarach wyzwolonych.
W 2012 roku, kiedy rozpoczęła się rewolucja, Towarzysz Şenol brał udział w drugiej części oddziałów pionierskich, które udały się do Rożawy, aby bronić rewolucji i zdobywać w niej doświadczenie. Dowodził nimi przez sześć miesięcy. Poświęcił się wówczas pomocy medycznej rewolucjonistom w Rożawie, kierując się poczuciem obowiązku i odpowiedzialności, mimo że nie odpowiadało to jego osobistym aspiracjom i marzeniom o walce zbrojnej. Pracował w rożawskiej organizacji zdrowia od samego jej początku, kiedy praca była najtrudniejsza, a organizacja raczkowała. Działał tam z nadludzkim wysiłkiem i energią przez 3 lata. Mieszkańcy Rożawy poznali tam doktora Ferhata. Był odpowiedzialny za Dom Rannych Qamişlo, gdzie pracował jako lekarz i zajmował się organizacją pracy. W ostatnim roku tego procesu kierował szpitalem Martyr Xebat. Kolejny okres spędził w politycznych organizacjach wojskowych i na froncie, aż do dnia, w którym został ciężko ranny i stał się niepełnosprawny. Podczas posunięć wojsk, pełnił funkcję dowódcy drużyny i dowódcy broni. Został ciężko ranny 25 czerwca 2016 r. przy wjeździe do miasta, podczas ofensywy na Minbiç, w której brał udział jako dowódca oddziału czołowego. W tej sytuacji wykazał się hartem ducha. Gdy tylko wyzdrowiał, przejął obowiązki w instytucjach wojskowych, różne obowiązki kierownicze, oraz podjął się pracy rewolucyjnej wśród mas.
Towarzysz Şenol Sağaltıcı, o pseudonimie partyjnym Towarzysz Halil Okan Boyuneğmez, co do joty zmobilizował swoją rewolucyjną energię, wiedzę, doświadczenie i siłę fizyczną w obronie i budowie rewolucji w Rożawie, aby naród arabski i młodzież przyłączyły się do rewolucji, aby ludy Rożawy wzniosły sztandar socjalizmu. Tak jak niesprawna ręka nie była ograniczeniem dla Towarzysza Koraya, tak noga, która nie wróciła do swojej dawnej sprawności nie stała się przeszkodą dla towarzysza Şenola. Tak pisał w raporcie z 7 października 2015 r. :
„Od momentu, gdy wyruszyłem w góry, rozwój mojej umiejętności władania bronią wzmocnił mnie, poszerzył moją perspektywę i umocnił moją wiarę w walkę. Fakt, że nigdy nie odczułem takiego skoku rozwojowego w żadnej innej dziedzinie, i perspektywa tego, co w niej mam, tym bardziej podsyca moją ciekawość i chęć do skupienia się na tym polu. Zwłaszcza w związku z ostatnimi wydarzeniami politycznymi i potrzebami Partii, moja chęć sprostania potrzebom Partii w tej sprawie stała się jeszcze silniejsza. W tej chwili, moje największe oczekiwanie i prośba do Partii. By utorowała ona drogę mojemu rozwojowi w tej dziedzinie i pozwoliła wziąć udział w dalszej jej praktyce.”
Towarzysz Şenol, zarówno jako doktor jak i jako dowódca Ferhat, zawsze marzył i chciał być żołnierzem, pionierem i dowódcą w ważnej walce, organizatorem wielkich przedsięwzięć przeciwko faszystowskiemu, denialistycznemu kolonializmowi. Jako bojownik linii partyjnej, jako rzetelny, jako Towarzysz, zawsze podchodził do siebie i swojej praktyki krytycznie i dążył do ich ulepszenia. Utrzymywał wysoką lojalność wobec nieśmiertelnych Towarzyszy.
Ümit Tekin – socjalistyczny, patriotyczny bojownik o wolność naszego narodu kurdyjskiego, o pseudonimie partyjnym Towarzysz Çirûsk Azad, urodził się 18 listopada 1995 roku w Mardinie, we wsi Ambar. W jego akcie urodzenia wpisano imię „Alakuş”. Urodził się w patriotycznej rodzinie, pośród ludu kurdyjskiego, związanej z sektą Shafi. Miał zaledwie rok, kiedy przymus ekonomiczny uwarunkowany kolonializmem zmusił jego rodzinę do migracji. Towarzysz Ümit, który dorastał w Ceylanpınarze, w Urfie, wyruszył do mista Sivas na uniwersytet w 2013 roku. Podjął studia w Katedrze Nauczania Kultury Religijnej i Wiedzy Moralnej. W 2014 roku przeniósł się do Amed. W ciągu kilku miesięcy po masakrze w mieście Suruç próbował nawiązać kontakt z młodzieżą komunistyczną. W kwietniu 2016 roku z impetem rozpoczął rewolucyjne życie. Przeżył swoje pierwsze zatrzymanie w Mardin Kızıltepe podczas wydarzeń upamiętniających pierwszą rocznicę masakry w Suruç. Był torturowany. Po zwolnieniu pracował wśród młodzieży w Amed, aż do stycznia 2017 r. W tym samym okresie podjął się obowiązków na masowym froncie rewolucyjnym. W tym okresie przez miesiące był systematycznie poddawany ścisłej obserwacji, przemocy psychologicznej i terrorowi faszystowskiej i kolonialnej organizacji policyjnej. W styczniu 2017 został ponownie zatrzymany, był torturowany i aresztowany. Na początku swojej 10–miesięcznej odsiadki w więzieniu, szybko przezwyciężył traumę, której doświadczył, wziął na siebie działania publiczne i zwrócił się ku działalności ulicznej. W maju 2018 r. podjął się pracy rewolucyjnej w Amed. W sierpniu przeniósł się do Stambułu i do połowy października pracował wśród mas. Na wezwanie Partii skierował się na obszary wyzwolone.
Jesienią 2018 roku, w swoim pierwszym raporcie z Rożawy, napisał:
„Jest październik, miesiąc, w którym tow. Erdal zapisał nazwę partii w historii złotymi zgłoskami. Każdy z naszych towarzyszy, umierając, zostawia nam spuściznę własnych zmagań, nauki jak przezwyciężyć swoje ograniczenia, jak kształtować siebie. Każde męczeństwo zamienia się w wezwanie dla żyjących. Na podstawie tego wezwania, ludzie mogą kroczyć wyznaczoną przez nie ścieżką, dzięki praktyce krytycznej i nauce w Partii. Tak jak kiedy tu przyjechałem i znalazłem wiele odpowiedzi na moje pytania w przemówieniu towarzysza Shahida Sarina, tak samo będę szukał odpowiedzi w przyszłości.”
Tak właśnie Towarzysz Ümit Tekin przemierzał Rożawę przez lata. Nieprzerwanie podejmował wysiłek, aby się doskonalić. Był zdeterminowany i pracowity w podnoszeniu i umacnianiu jakościowym poczucia i świadomości odpowiedzialności, dyscypliny, hartu ducha, nauki i wysiłku wymaganego w obowiązkach administracyjnych, jakie na nim ciążyły. Towarzysz Çirûsk Azad, który w sposób wzorowy rozwijał i umacniał się jako członek socjalistycznych i patriotycznych kadr, miał znaczący wkład w organizację komunistów w Rożawie. Miał istotny udział w kreśleniu taktyki obrony rewolucji, uczestniczył również w pracach budowlanych i agitacji na rzecz socjalizmu. Heval Metin, jak nazywano go w pracy masowej, dał się poznać ludowi Rożawy jako człowiek pełen poświęcenia, jako człowiek walczący ze wszystkich swych sił.
Nasz ból z powodu morderstwa Towarzyszy Halila Okana Boyuneğmeza i Çirûska Azada jest ogromny. Nasz gniew narasta. Niech faszystowski, denialistyczny kolonializm ma się na baczności, gdyż znamy cenę wojny, i zmusimy go do jej zapłacenia. Walka, którą prowadzimy, ciąży nam u szyi niczym dług.
Przewodzi nam walka i ideały Towarzyszy Şenola i Ümita!
Niech żyje Zjednoczona Rewolucja Kurdystanu i Turcji!
Niech żyje Rewolucja Regionalna!
O Zwycięstwo Rewolucji, Niech Żyje MLKP!
24 wrzesień 2022
Komitet Centralny MLKP
1Denialistyczny – przymiotnik używany przez Towarzyszy z MLKP, jako określenie polityki reakcyjnej, konserwatywnej, przeciwnej zmianom społecznym i rewolucji, polityki odmawiającej uznania praw np. ludowi kurdyjskiemu – przypis Tow. Dawid
2Nieśmiertelni – tytuł nadawany przez Towarzyszy z MLKP zmarłym, upamiętnianym na wieki ze względu na swe zasługi dla rewolucji – przypis Tow. Dawid
3Obszary Obrony Medya – rejony pod kontrolą kurdyjskiego ruchu wyzwoleńczego, obejmują większość terenów gór Qandil – przypis Tow. Dawid